Grudzień bez śniegu, zima bez śniegu, lato bez śniegu. Lubię te spacery ciepłe niedzielne, złoto kipi z drzew, a pod złotem już szaruga, burość i nostalgia. I mimo, że każdego roku to samo, każdego roku wąż zjada swój ogon i odradza się na nowo, to jednak nic nie jest na nowo. Wszystko się zmienia, wszystko jest inne.

Tak było w marcu 2012 – a taki był listopad 2015:

fotografia portretowa, jacek taran, fotografia analogowa, kiev, ilford, portret dziecka, jesien

fotografia portretowa, jacek taran, fotografia analogowa, kiev, ilford, portret dziecka, jesien

fotografia portretowa, jacek taran, fotografia analogowa, kiev, ilford, portret dziecka, jesien

fotografia portretowa, jacek taran, fotografia analogowa, kiev, ilford, portret dziecka, jesien