Jesień zmienia nam pole widzenia, skraca dzień, zawęża perspektywę – w zamian daje piękno. Można pójść na krótki spacer przez mokradła i strumyki rajskiego wzgórza i podziwiać na nowo ścieżki, które już są trochę znane, ale ciągle pozwalają odkrywać nowe, urokliwe zakątki. Można zatopić się w mgłę, wgryźć się w szarość i nasłuchiwać ptaków próbując zgadnąć jaki to gatunek. Można szukać śladów bobrów, zbierać grzyby, wypatrywać saren. To wszystko na wyciągnięcie ręki. Wystarczy pięć, dziesięć minut niespiesznego marszu i już świat staje się coraz mniej tożsamy z rzeczywistością.